اثرات برنامه ریزی تعمیرات و نگهداری در کاهش هزینه ها

مقدمه:
اگر از مهندسین تعمیرات در صنعت سوال شود که نقش شما به عنوان مهندس تعمیر و نگهداری چیست؟بیش از 80% پاسخ خواهند داد که نقش آنها:

  1. رسیدگی کردن به ماشین و تجهیزات به محض خراب شدن
  2.  تعمیر آن 
  3. تحویل آن به تولید در کوتاه ترین زمان ممکن میباشد

%20 باقیمانده پاسخ خواهند داد که نقش آنها انجام دادن تعمیرات پیشگیرانه و حداقل کردنتعداد خرابی ها در تجهیزات، ماشین آلات و بهبود OEE ( اثر بخشی کلی تجهیزات) است.از آنجا که ممکن است خرابی، زمان نامشخصی را برای تعمیر بگیرد، تعمیرات پیشگیرانه میتواندمیانگین زمان تعمیرات را حداقل نماید.حتی اگر طبق برنامه، زمان تعمیرات پیشگیرانه بوده و از قبل به خوبی اطلاع رسانی شده باشد،افراد تولید ممکن است ماشین را تحویل ندهند. آنها تحت عنوان اینکه برای تولید بیشتر به کار مداوم ماشین به علت نیاز مشتری و سفارش نیاز است ، از تحویل ماشین آلات در موعد مقرر به واحد تعمیر و نگهداری سر باز میزنند. به زبان ساده اگر برنامه تولید زمانی را برای تعمیر پیشگیرانه در نظر بگیرد اما تولید خوب و یا پربازده نباشند در بسیاری مواقع واحد تولید این کار را کرده تا به هدف تولید ماهانه دست یابد. بنابراین، علی رغم استخدام تعداد مناسب مهندسین تعمیرات پیشگیرانه به موقع، حاصل نخواهد شد.صنایع محدود بسیاری TPM (نگهداري بهره ور فراگير) را پیاده سازی کرده و از مزایای آن بهره مند شدند. دیگران شاید تلاش کرده اما بعد از مدتی آن را کنار گذاشته باشند.از طرف دیگر، فعالیت هایی مانند، توزیع و تولید محصولات برای دستیابی به هدف فروش ماهانه در پایان ماه در اوج میباشد.

در یک صنعت واحد تولید، پرسنل نگهداری و تعمیرات را برای تعمیرات ضعیف سرزنش می کند که منجر به کاهش زمان تولید و OEE شده اند و افراد و پرسنل تعمیر و نگهداری نیز شکایت می کنند که ماشین جهت تعمیرات پیشگیرانه طبق برنامه تعمیرات به دست آ نها نرسیده است. برای غلبه بر مشکل به مشتری ها پیشنهاد شده است:

  • تولید در صبح 27 یا 28 هر ماه متوقف شود، با توجه به اینکه ماه 30 یا 31 روزه هست.
  • از افراد تعمیرات خواسته می شود تا تعمیرات پیشگیرانه را در این 3 یا 4 روز 28یا 27 آخر هر ماه انجام دهند. با توجه به این مورد که ماشین آلات برای تعمیرات تا 27 یا 28 ماه دیگر متوقف نخواهند شد.
  • تنها فعالیت هایی مانند تمیز کردن، روغن کاری، بازرسی،آچارکشی و تنظیم و … مجاز می باشند که هر روز بسته به فعالیت و تکنولوژی طبق برنامه روزانه هر روز انجام شوند.
  • به جز آن، اگر هر ماشین به هر دلیلی غیر از تعمیرات متوقف شوند، تیم تنظیمات می تواند از فرصت استفاده کرده و کارهای تعمیرات را انجام دهد.

نتایج حیرت آور هستند:

  1. تیم نگهداری می تواند فعالیت های خود را که شامل سفارش قطعات اضافی و مصرفی مورد نیاز است را تا پایان 27 و 28 هر ماه سفارش دهد. همچنین مطمئن خواهند بود که تنها قطعات اضافی و مصرفی که واقعا مورد نیاز است سفارش و خریداری می گردد.
  2. پرسنل تعمیر و نگهداری م یتوانند برنامه ریزی کنند تا مطمئن باشند که هیچ کس اجازه ندارد که از 27 یا 28 هر ماه تا آخر آن ماه مرخصی بوده و یا محل را ترک کند.
  3. زمانی که تولید متوقف م یشود همه اپراتورها در دسترس بوده تا در نگهداری پیشگیرانه شرکت کنند و اطلاعات بیشتری راجع به ماشین بیاموزند.
  4. نگهداری یوتیلیتی ها به طور اثربخشی صورت خواهد گرفت.
  5. این زمان فرصت مناسبی است تا محصول در حال تولید (WIP ) به محصول تمام شده آماده ارسال تبدیل گردد.
  6. بنابراین موجودی WIP )محصول در حال ساخت( درکارخانه به حداقل و حدود صفر در انتهای هر ماه خواهد رسید.
  7. ارسال به بالاترین حد خواهد رسید.
  8. موجودی کالا به حداقل در انتهای هر ماه می رسند.
  9. محیط کارخانه و تمیز و عاری از به هم ریختگی خواهدبود.
  10. صورتحساب بیشتر خواهد شد.
  11. مشتر یها خوشحال خواهند بود.
  12. سهامدارها هم راضی خواهند بود.

در واقع تولید منظم بوده و در حال افزایش خواهد بود که نتیجه آن موقعیت برد برد است.پرسنل تولید اهداف ماهانه مشخص و یکسانی برای روزهای 27و 28 داشته که به راحتی قابل دستیابی است. پس از چند ماه تعمیرات پیشگیرانه زمان کمتری خواهد گرفت و تولید رامیتوان در روز 28 یا 29 هر ماه متوقف کرد. نگهداری یعنی حفظ ماشین آلات در همان حد مطلوبی که از کارخانه سازنده تحویل گرفته شده تا از تعمیرات جلوگیری شده و یا قابل پیش بینی باشند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *